[align=right]Reviewer: Djeebie[/align]Artiest: Francois Dubois
[color=black]Artiest:[/color] [url]http://www.myspace.com/funkdvoid[/url]
Titel: A. I Try
[color=black]Titel:[/color] B. I Try (Nic Fanciulli Remix)
[color=black]Titel:[/color] C: I Try (An-2 Remix)
Label: Urbantorque Recordings 034
[color=black]Label:[/color] [url]http://urbantorque.com[/url]


[align=center]Waardige opvolger van “Blood” met fijne remixes[/align]
Funk D’Void scoorde vorig jaar onder z’n Francois Dubois alter ego een enorme hit met “Blood”. Vrijwel iedereen draaide deze fantastische plaat en luisteraars en DJ’s keken dan ook reikhalzend uit naar de opvolger van “Blood”. Met de titel “I Try” kreeg het publiek waar het op hoopte: een waardige opvolger. In dezelfde stijl als “Blood” maar toch zo anders. Urbantorque heeft goede hoop dat ook “I Try” een flinke hit zal worden aangezien er maar liefst drie (!) remix packages van zullen verschijnen. Dit is de eerste in de reeks met remixen van Nic Fanciulli en An-2. Later zal onder meer de Jamie Anderson remix ook uitkomen, maar deze is al te horen in de laatste promo mix van de 16 Bit Lolita’s voor Groovecollection.

[align=center][img]http://forum.groovecollection.nl/images/reviews/urbantorque.jpg[/img][/align]
Het origineel van “I Try” heeft wat mij betreft precies dezelfde feel als “Blood”. Een echte warme house plaat dus die perfect sfeer weet te scheppen. Daarbij is ook z’n veelzijdigheid te prijzen. Dit is een plaat die overal tot z’n recht komt. Dus of je nou op het strand staat of in een donkere club, het maakt niet uit. Hij werkt! De track bouwt mooi op door z’n diepe, warme sound met piano hints, een gefluisterde vrouwelijke vocal, een heerlijke bassline en veel aandacht voor de percussie. En dan is daar de main melodie op twee minuten. Heerlijk en sfeervol pianospel dat van iedereen de aandacht vraagt en ook zeker zal krijgen. Met een plek op Dubfire’s GU31 en meer dan lovende kritieken van o.a. Hernan “It must be hard to follow up “Blood” but you did in style!” Cattaneo, Nic Fanciulli, James Zabiela en Remy krijgt deze track nu al de waardering die het verdient.

[hr]
Nic Fanciulli was al fan van “I Try” maar kreeg ook de kans om de track te remixen. En dat heeft hij bepaald niet verkeerd gedaan. Zo dacht ook Hernan, aangezien hij de Fanciulli remix op z’n laatste Sequential heeft gezet. De typische Nic Fanciulli sound die ook altijd verbonden is aan de Buick Project remixen maakt van “I Try” een heerlijk funky track. Dit is met name te danken aan het gebruik van een orgeltje en de bassline die er samen een bezwerend geheel van maken. Dansbaar tot de max is het enige wat je hier van kunt zeggen! Het pianospel uit het origineel heeft Fanciulli in de break op een lekker plagerige manier gebruikt. Je hoort de eerste aanslagen, maar tot de volledige melodie zal het nooit komen. De Nic Fanciulli remix is er in ieder geval een die echt wat toevoegt aan de remix package.

[hr]
De An-2 remix dan tot slot. De Rus Andrei Zakharov heeft het origineel van Funk D’Void flink onder handen genomen en er een totaal andere track van gemaakt. Bijzonder laidback en housy met hints van live basgitaren, saxofoons en elektrische orgels houdt hij het tempo laag zonder kracht te verliezen. De vocal van “I Try” heeft hij ook helemaal bewerkt, want als hij te horen is dan hoor je een man en geen vrouw zoals in het origineel. De An-2 remix is een vrij interessante take uiteindelijk, want van het origineel is vrij weinig te herkennen maar behoudt wel de kracht en sfeer.



Conclusie: Na het grote succes van “Blood” vorig jaar heeft Urbantorque met Francois Dubois’ opvolger “I Try” wellicht weer een succesnummer in handen. De eerste remix package heeft in ieder geval alle potentie om het succes te evenaren. Het origineel is krachtig, de Nic Fanciulli remix heel funky en de An-2 remix is met name laidback en geschikt voor het begin van de avond. Mocht het daarmee niet lukken dan geven de komende twee remix packages genoeg alternatieven met remixes van Jamie Anderson, Aqua Bassino, Steve Ferrand, Sam Ball, Scope en Milton Jackons & Neil Quigley.