Heeft iemand er al een mening over? Ik vond het iig een topicje waard, puur omdat het vroeger ontzettende helden waren.

Luister hier: http://www.we7.com/#/album/Underworld/Barking

[img]http://www.electronicbeats.net/var/eb/storage/images/news/music/underworld-bark-out-a-new-album/90742-1-eng-GB/Underworld-bark-out-a-new-album_header_image.jpg[/img]

Recensie Nu.nl:

Laatst gewijzigd: 14 september 2010 14:05
Al 30 jaar werken Karl Hyde en Rick Smith samen in de muziek, waarvan vanaf 1986 onder de naam Underworld. Midden jaren ’90 brak de band door, toen als trio samen met Darren Emerson.

Die verliet echter in 2001 de band, waarna deze weer verder gaat als duo.

Barking is de derde plaat sinds het vertrek van Emerson en de eerste waar het duo het gat dat hij heeft achtergelaten opvult door een hele rits aan gastproducers.

Met de gehele rij aan gasten op deze plaat, krijgt het zelfs iets weg van een feestje om die 30 jaar van samenwerking te vieren.

Op de gastenlijst staan niet de minste namen. High Contrast (verantwoordelijk voor de eerste single Scribble), D. Ramirez, Dubfire en Paul van Dyk. Producers die grotendeels nog op de lagere school zaten toen Underworld zijn eerste album op de wereld zette.

Voorhoede

Dat betekent dus ook dat het geluid waarmee de heren in de jaren ’90 de voorhoede van de elektronische muziek vormden hier vervangen wordt door een moderner geluid. Maar daarmee niet spannender.

Natuurlijk is er nog een herkenbaar Underworld geluid, maar dat ligt voornamelijk Hyde die uiteraard nog steeds de vocalen voor zich neemt.

Spanning

De spanning echter die over Dubnobasswithmyheadman of Second Toughest In The Infants en ander werk met Emerson hangt is hier niet aanwezig. Eerder wordt er een zekere gezapigheid gehaald, vlakke trance die de stranden bij Ibiza vast weet op te fleuren, maar de meer avontuurlijke luisteraar niet lijkt te bevredigen.

Op Barking ontbreekt de grote verrassing die de band altijd wist te onderscheiden van andere elektronische acts. De nummers zijn op zich niet slecht, maar weinig met elkaar verbonden.

Scribble

De stempel van de samenwerkingen drukt hevig op de eenheid van het album, en echt interessant zijn ze ook niet. Natuurlijk zijn er uitschieters. De eerste single Scribble is een goede keuze, en zal zeker een breder publiek aanspreken met een vrij herkenbaar Underworld geluid. En ook Hamburg Hotel heeft zijn momenten.

Maar over de breedte genomen blijft de plaat niet boeien. Eigenlijk komt de verrassing pas aan het eind van de plaat. Wat Hyde en Smith precies dachten toen ze Louisiana als afsluiter op deze plaat zetten zal een vraag blijven.

Het lijkt er op dat ze met deze pianoballad graag in de hoge rotatie bij SkyRadio wilden geraken. En dat is niet wat je van Underworld verwacht.

6/10
© NU.nl/Tjeerd van Erve

_________________
beter te dik in je kist, dan een feestje gemist

wat een afzeik review zeg...


Ik heb hem vanmorgen beluisterd en vind het een goed album. nee het klinkt zoals die albums die hij noemt, maar dat was toen en dit is nu.

nou mistik,, heb de review ff vluchtig gelezen maar ik mis ook het kenmerkende geluid van underworld. Het is mist pit en variatie. Nee, not impressed.

_________________
Brabantse Nachtu !!

always loved a film is toch echt een underworld klassieker in worden als je het mij vraagt

_________________
[color=#FFFF00]"If Pacman had affected us as kids we'd all be running around in darkened rooms munching magic pills and listening to repetitive music."[/color]

Hmmm, vind sommige tracks nogal kazig trancey eerlijk gezegd. Eerste keer luisteren is nogal een tegenvaller....

Edit: Louisiana is wel een mooie track
Mis een beetje de sferische tracks waar ze juist altijd zo goed in waren.

_________________
Soundcloud (My mixes): http://soundcloud.com/rhorjus

Eerste indruk, dit is geen Underworld. Had net zo goed van een andere groep/artiest kunnen zijn.
Tweede indruk, album luistert lekker weg. Staan best aardige nummers op.