Ook dit jaar was het bepalen van de vakantiebestemming een lastige zaak: zouden we liftend door India dagelijks ons diner in vloeibare vorm ons lichaam doen verlaten, terwijl de lokale Baghwan met onze lingham zou pielen ? Zouden we - onder afgifte van onze platinum American Expresjes - een rondreis maken door Australie en in ons levensonderhoud voorzien door middel van het plukken van appels ? Zouden we verkleed als vrouwen door de straten van Bangkok paraderen om zoveel mogelijk Duitse 50+ toeristen (financieel) uit te kleden ? Ondanks al deze goede ingevingen, werd het toch weer Ibiza, zij het dat we daaraan voorafgaand enige tijd in Barcelona zijn geweest. Ook een aanrader !
Ibiza dus.. dit jaar drukker dan ooit, vooral met Italianen (als je niet wist dat ze wereldkampioen waren dat wist je het daar binnen 2 minuten), en de feesten gingen losser dan ooit. Zelfs het personeel - met name in de Space - wist mij door een vriendelijke bediening en royale glimlachen positief te verrassen. Dus hup, regelmatig een eurootje fooi gegeven. Hetgeen ten op zichte van de drankprijzen en wetende dat ze 12+ uur staan te werken natuurlijk een schijntje is. Ik zal jullie niet vermoeien met verslagen van alle feesten waar ik geweest ben, maar een top drie is wel leuk, dunkt me:
Nummero 3 - We love... @ Space met Danny Tenaglia
Mr. Egroovez heeft hier al de nodige - juiste - dingen over geschreven. Tenaglia is vooral leuk om de dingen die hij rond het draaien van plaatjes doet: schijnwerpers, MC-en, swingen op de boxen naast de DJ-booth. Kortom: enorm veel lol maken, hetgeen overslaat op het publiek. Mixtechnisch waren de eerste uren echter dramatisch en hoewel de muziek lekker doordenderde had het, vooral op Ibiza, wel wat vrolijker gemogen. Weinig climaxen en gejuich, wel veel (glim)lachende mensen. Als performer staat Tenaglia in mijn top 5. Als DJ zeker niet.
Nummero 2 - Space Sessions @ Space met Carl Cox & John Digweed
Oef. Topfeest dit. We kwamen binnen tijdens het eerste opbouw uur van Digweed in de Discotheca en hij had er zin in. Compleet het omgekeerde van Tenaglia: performance een nul, maar wat een overgangen. Wat een platen. Wat een opbouw. WAT een feest. Na elke meesterlijke mix was het terugkerende grapje dan ook: 'Da's weer een goede overgang meer dan Tenaglia, 5 - 3, 6 - 3, ... het werd uiteindelijk 24 - 3'. Het publiek reageerde zeer enthousiast op Digweed, zodat hij gedwongen werd zelf terug te reageren (handjes op elkaar John, je kan het). En toen was daar Carl Cox. En eerlijk is eerlijk: die deed Digweed snel vergeten. Je hoorde de pitch wat omhoog gaan, de beat werd wat steviger, maar het werd nooit te hard. Cox kwam maar voor een ding: de Space van voor naar achter uit elkaar trekken en daarna het dak eraf beuken. De ene na de andere feestplaat met als gevolg een Discotheca die volstrekt uit het pannetje ging. Erg mooi om te zien en te horen. Cox & Space zijn twee handen op een buik. Dit feest is inmiddels een must visit - net zo druk als de zondagen. Hulde !
Nummero 1 - The Home of La Troya @ Space met DJ Oliver
And the winner is.. eigenlijk al een aantal jaar achteraan: La Troya ! Van origine een gayfeest, maar nu meer een gay
minded feest, al lopen er nog steeds de lekkerste bruinwerkers van het eiland rond. Tel daar de populairste DJ van Ibiza bij op en je hebt het feest van het eiland te pakken. Geen moeilijke diepe prog, wel enigszins uplifting prog/techhouse/techno. Aan de drukte te merken waren er drie keer meer mensen dan er officieel in mogen, maar we hadden een prachtig plekje aan de zijkant. De collectieve euforie die we vanaf daar zagen deed ons beseffen: ja, dit is het housegevoel. Hierdoor zijn we ooit verliefd geworden op de muziek en de feestjes (dit was nog
voordat de drugs moesten inslaan
). Geen mens die het durfde om niet te bewegen, zelfs de rolstoelbezoekers stonden even op alsof zij waren beroerd door het toverstafje van Jomanda. Magnifiek ! Hoogtepunt was, zoals dat ook door Partyhardy is meegemaakt, dat Oliver bij een vage remix van 'It's time for the revolution' en na de zinsnede 'get down on your knees' the break begon te loopen, waardoor iedereen gehurkt ging zitten. Dikke smile bij Oliver. Nog een keer loopen die break. Spanningsopbouw. Even wachten nog. CLIMAX ! Wat daarna gebeurde valt met geen toetsenbord te beschrijven. Laat ik zeggen dat +/- 500 menselijke kelen met gemak het soundsystem van de Space overstemmen. Daarna nog naar de after geweest waar het vager en vager werd en vooral de transsexuelen weer goed in de nepborsten zaten. Hulde voor de chirurg !
Oh ja, volgend jaar ga ik dus niet ! Ik heb er de kracht niet meer voor.
Register
helemaal mee eens en eigenlijk 2 voor die fuck set van hem 
en dan woensdag nacht weer terug zu hause!
Alleen DC10 moeten laten schieten omdat ik bij Sander K iets te hard had staan springen, achteraf ernstig balen dus 
wat een namen
