Zo hè hè, eindelijk weer in t land der levenden.
Mensen mensen, wát was t toch weer n feest.
In de eerste plaats omdat we ons 1-jarig jubileum vierde, maar ook omdat de hele dag vlekkeloos en mooi is verlopen.
T begon allemaal toen ik met 3 leden van mn harem 's ochtends in de auto stapte.
Met dank aan de 'post' van Phortastic over die 2de CD van Lawler, want die ging natuurlijk meteen aan.
We hadden wel wat regen onderweg, maar naarmate we verder Braboland inreden, werd t minder en kwam er zelfs n flets zonnetje door. Gejuich en gejoel in de auto, eigenlijk al n teken dat t n mooie dag gaat worden.
Dan...Best....ik kom de snelweg af en sla rechtsaf. Meteen zie ik de parkeerplaats waar ik eigenlijk 2 jaar op rij sta.
Maarrrrrrr......(en dan komtie Snuggle, hou je vast!) strak rechtdoor blijven rijden, niet omkijken Paulus, nee!...hoppa, gewoon in 1 keer naar die Evreuxlaan rijden. Onderweg (want we rijden toch écht wel lang door langs t Extrema terrein) zien we nog n georganiseerde parkeerplaats op t gras, maar ik weet dat dit soort plaatsen altijd n crime is om 's avonds weg te komen.
Maar goed...we hebben de waggie dus onder t bospad net om t hoekje geparkeerd; mooi plekkie, niks meer aan doen. Thnx Bram.
Na n minuut of 20 lopen, zijn we bij de voor mij nieuwe ingang van Extrema. En wat n verademing. Geen rijen met mensen. Een security guard roept zelfs, omdatie zich verveelt, "een beetje verspreiden bij de poortjes mensen, dan heeft iedereen wat te doen." Relaxed.
FF dollen met die gast en de zero tollerance fouillering is óók weer zo gebeurd hihi.
Binnen! Snel n locker scoren, muntjes en n drankie halen en t terrein over. We wisten eigenlijk al dat we de hele dag tussen Lakeside en M_nus zouden pendelen en nu is t nog rustig en hebben we de tijd alles ff goed te bekijken. Dan heb je toch nog n beetje t idee dat je wat gezien hebt die dag.
Na alles vluchtig bekeken te hebben, zijn we weer naar Lakeside gehobbeld. Daar begon Eelke te draaien en hebben we afgesproken met mn schoonzus en mn zwager (jawel, Herman Brood, díe dus).
Eelke "ff" n klein handje gegeven (blijft toch altijd verfrissend, zo'n waterval
), n beetje van zn set meegepikt en toen ff n drankie gaan doen bij Troy Pierce.
Lekker dansen op t zand, t enige mindere is dat t schuin afliep en dan danst t toch net ff wat minder. Maar dat heeft verder die dag de pret niet gedrukt.
Op de laatste paar platen van Eelke lekker staan knalluh (deed je weer goed met die Dark Flower) en achtereenvolgens Patch Park (aardig) en toen Behrouz meegekregen.
Tis jammer dat deze twee gewisseld waren, want dat verstoorde enigzins mn planning om eigenlijk toch ook n beetje Hawtin mee te pakken. Maja....Hawtin heb ik eerder gezien en Behrouz nog niet. En aangezien ik die oudere Deep Dish sound wel heul erg lekker vind, was de beslissing wel heel snel genomen.....op naar Hawtin. Ghehe. Nee hoor,
we zijn gewoon lekker blijven staan.
Nah lieg ik wel n beetje natuurlijk, want de mensen die mij kennen, weten dat dat schier onmogelijk is...blijven staan ha! Nee mensen, ik heb hier voor t eerst vandaag lekker staan springen. De zon die scheen, de mensen om ons heen, de aankleding van Lakeside en de platen van Behrouz zorgden ervoor dat t hier lós ging.
Toen die regenbui. Wat vet om dat te zien. We stonden als n haring in n ton, maar zonder t als vervelend te ervaren. N lekkere hoosbui die ophield en meteen werd vervangen door de zon, die ook niet meer weg is gegaan ook.
Kwart over 6 zijn we met zn vieren naar M_nus gelopen waar Heartthrob n uurtje live zn ding ging doen. Daar aangekomen bleek dat Hawtin nog aan t draaien was. T was allemaal wat uitgelopen, dus we hadden nog niks gemist. Mn meissie wilde eigenlijk toch liever Hernan horen, dus is zij met haar vriendin weer terug gelopen.
Beter, want Heartthrob maakt en draait toch wel hele duistere en trippy MNML en niet iedereen kan dat waarderen. Mn vriendinnetje en ik wel.
We hebben vooraan in t zand lekker staan dansen met ons gezicht in de zon. Heerlijk!
Terwijl ik, bijna aan t eind van zn set, mn meissie sta te SMSen dat we er zo aankomen, staat ze ineens achter me. De schat. Dan toch nog maar even in de zon genieten en dan gezamelijk weer terug naar Hernan.
Ik heb dus maar t laatste deel van zn set gehoord, maar ik vond t em niet halen bij Behrouz.
Begrijp me niet verkeerd, want ook hier heb ik toch echt wel even staan springen, maar nee.....doordat ik zoveel hoorde dat iedereen Hernan zo geweldig vindt, had ik misschien wat te hoge verwachtingen van hem, die hij dan niet waar heeft kunnen maken (op dat moment!). Van Behrouz had ik minder verwachtingen en die heeft me dus aangenaam weten te verrassen. Maar goed....over smaak valt niet te twisten en al helemaal niet over hoe iedereen iets beleeft op zn eigen manier.
Dan de laatste DJ van de avond (over t slotstuk heb ik t niet): Remy.
Nah kom ik uit Den Haag, heb t begin van de House opkomst in NL meegemaakt en tóch heb ik deze man nog nooit horen draaien. Ik weet t, ik weet t....shame on me.
Dat is dan ook de reden dat ik naast Heartthrob ook deze man persé wilde horen deze dag.
En wat ben ik (nu nog steeds) n gelukkig mens. Want hoe Remy deze dag afsloot, zó hoort n dag als deze dus afgesloten te worden. Deze gast staat dus even hard te genieten als ik en al mijn medefeestvierders in de toch wel legendarische Lakeside.
Oei oei oei, wat gíng t los zeg! Jezus op n jetski. Alle handjes in de lucht en de ene festivalklapper na de andere. \O/
En dan, als Remy klaar is, t enige (nee, geen minpuntje) mindere puntje van de hele dag: stilte. WTF? Iedereen staat toch enigzins n beetje om zich heen te kijken, want t wachten is op de closing act. We besluiten ff snel richting Magda bij de M_nus te lopen, langs de wc en de bar, maar daar werd t em toch weer niet op de een of andere manier.
Helemaal teruglopen naar de Main was ook geen optie, omdat we bij deze uitgang eruit moesten en we geen zin hadden in de vierdaagse.
T werd dus t strandje net naast Lakeside waar we, niet van de muziek(?), maar wel van t vuurwerk hebben genoten. Snel tussendoor de locker leeggemaakt zodat we snel wegkonden op t eind.
Toen t grootste vuurwerk was afgelopen, hebben we afscheid genomen van Timo en zijn we naar de uitgang gelopen. Bij de auto waren we zo, de wijk uit ook, maar om de snelweg te bereiken, hadden we wel wat vertraging. Maja, dat was te verwachten.
Nog ff verkeerd gereden, n kleine maar fijne benzinestationrave gehouden en thuis lekker met zn 4en op de bank elkaar wakker gehouden.
T was, laten we maar zeggen, er weer één om nooit te vergeten!
Iedereen die er aan toe heeft bijgedragen deze dag te maken zoals die was: bedankt!
Register
en afsluiten bij Magda. En wonder boven wonder het weer zat super mee!! De hele dag was, op 1 goeie bui bij Richie Hawtin na, erg zonnig. En ook belangrijk: geen grote modderbende, zoals bij DV vorige week.
