Whaaaaaah! Wat n geweldige dag op de NDSM werf bij de Gasten.
Het was gister weer tijd voor het Zomerpark georganiseerd door Gasten Zonder Grenzen.
Dat betekende weer n daggie met über chille mensen, zon, lekkere muziek, plezier en gekkigheid.
En dat begon voor mij om 12:15 uur.
Op dat tijdstip had ik mn wagen geparkeerd en liep ik door wat regen naar de ingang van het festival terrein.
Ik had keuze uit zo'n 600 poortjes, want er stond daar dus helemaal níemand.
Ik dacht:"Óf iedereen staat al binnen zonnedansjes te doen, óf ik ben hier als eerste." Het was n beetje van het laatse, want ik denk dat er zo rond de 50 man binnen was.
Een overijverige security wilde me fouilleren, maar een andere die mij kent, zei dat dat niet nodig was en dat ik zo kon doorlopen. Niet in mn rugzak gekeken, niets. Fijne gasten!
Niet dat ik wat te verbergen heb, gewoon n goed gevoel dat ze n (terecht?
) positieve indruk van me hebben.
Maar goed....ik kwam dus met wat regen binnen tussen zo'n 50 andere die hards.
De opzet van het terrein was iets anders dan verleden jaar. Zo was de hoge DJ booth nu alleen maar toegankelijk voor de DJs en hun gasten.
Tegenover de booth en aan de zijkanten van de dansvloer waren tribunes geplaatst van zo'n 3 etages hoog. Die stonden nu nog leeg, maar het was n vet gezicht hoe deze op een later tijdstip van de dag helemaal volstonden met dansende en lachende feestgangers.
In het midden van de dansvloer stonden wat gigantische blokken hout rechtop met in het midden een enorme totempaal.
Omdat ik hier al wat bekenden zag, zette ik mn rugzak op de blokken neer en verankerde ik mn voetjes stevig in het beton.
Even bijgekletst met de bekenden en een SMSje verstuurd vanonder de paraplu van 2 ontzettend knappe en (naar later bleek) lieve meisjes. Hier heb ik een groot deel van de dag ook mee doorgebracht.
Speciaal voor vandaag had ik verschillende items gekocht om mensen te schminken. Zo had ik o.a. een verfdoos met verschillende kleurtjes, zilver en gouden glitter verf, gouden glitters en die in de vorm van rode sterretjes, foam stickertjes van lachende zonnetjes (om t mooie weer voor de rest van de dag mee af te dwingen) en gekleurde hartjes en andere figuren.
Nadat ik eerst bij mezelf één kant van mn gezicht rond mn oog hiermee had versierd, was het hek van de dam. Tot 20:30 uur heb ik doorlopend mensen mooier gemaakt. Sommige vrouwen nóg mooier dat ze al waren.
Dit was voor mij de eerste keer, maar de reacties waren zó enorm positief dat ik wel moest geloven dat ik dit aardig kon.
Het enige is (en daar dacht ik natuurlijk weer aan op de weg terug naar huis) dat ik van iedere creatie eigenlijk n fotootje had moeten nemen. Maja....
In ieder geval sloeg het zo aan, dat ik dit bij de juiste feestjes erin ga houden. Ik schijn toch n creatieve geest te hebben, joepie!
Laat ik wat over de muziek vertellen...
Toen ik binnenkwam, stonden Miss Melera en Mike Ravelli (2 kanjers uit het pittoreske Haarlem) B2B de boel lekker op te warmen. Mike heeft me echt nog nóóit teleurgesteld en Kim eigenlijk óók niet haha.
Maar als Kim er plaatjes opklapt, hoor je meteen dat er een vrouwelijk DJ draait; zij heeft nét ff wat meer melodieuze tracks ook al gaan sommige behoorlijk diep.
Om 14:00 uur werden ze afgelost door Frank Lorber. En man o man, wat draaide hij lekker!
Dit was de man van de dag, wát een held!
Volgende keer tegen het eind aan programmeren; dat verdientie wel.
Hoe laat hij werd afgelost, heb ik door mijn drukke werkzaamheden niet meer bij kunnen houden.
Ik weet wel dat de volgende DJ Jennifer Cardini was. Draaide toch ook niet een onverdienstelijke set, maar was wel de minste van de dag.
Daarna was het tijd voor de altijd vrolijke en goedlachse Monika Kruse. Zij draaide ook top! Op Frank na vond ik haar het lekkerste draaien.
Om 20:00 uur was het tijd voor De Man Zonder Schaduw.
Omdat ik het nu toch wel tijd vond mn vriend te supporten, zei ik tegen de rij wachtende mensen (
) dat ik er nog 3 ging schminken en dat ik dan ermee zou nokken. Een aantal sippe gezichten en een ander aantal zeurende opmerkingen waren hun reacties. Niks aan te doen.
Het meisje wat ik als laatst zou versieren, vroeg of ik iets in haar nek wilde doen. Ik ben toen bijna een half uur bezig geweest om met zwarte verf een hele vette, soort van Polynesische tattoo in haar nek te tekenen. Het resultaat was echt vet, ze was er ook super blij mee.
Toen ik hierna eindelijk mn spullen had opgeborgen en ik op de blokken hout was geklommen om te dansen, kwam mn maatje bij me staan. Na een tijdje merkte ik dat hij wsl ietsje had overgedoseerd met de Keta. Daarom zijn we van de blokken afgeklommen, gaan lopen en water gaan drinken. Helaas heb ik dus een dik uur moeten missen van Ruben's set. Ik moet zeggen dat hij zn set wel gruwelijk begon met "Let me count the ways" van Benoit & Sergio.
[color=#FFFF00]*edit* deze track draaide Ruben aan t eind van z'n set; op z'n openingstrack kan ik even niet komen.[/color]
Ik ben hierna ook niet echt mee in de flow gekomen, dus heb ik nog maar wat leuke gesprekken gevoerd met wat andere mensen.
Voor ik t wist was het 23:00 uur en gingen ze stoppen. Nog één plaat zou Ruben draaien voordat er wat grote vuurwerk fonteinen aangestoken zouden worden, maar daarna was het echt afgelopen.
Ben nog heel ff op t terrein blijven hangen, tóch (tegen beter weten in
) even bij Olivier Weiter wezen kijken in de Westerunie en tóch ook dan maar even maar een kijkje gaan nemen in Odeon waar wat vrienden 'Der Wanderzirkus' hadden georganiseerd.
Al met al een zeer geslaagde dag met het oude vertrouwde GZG sfeer gevoel.
Kaartjes voor volgend jaar branden nú al een gat door de plank.
Ik merk nú pas dat ik geen last heb van een lulkick, maar een typkick.