Drie woorden: Het was top!
Voor een wat uitgebreider verslag, zie hieronder:
Na een familydiner in Amsterdam reden we zaterdag rond middernacht het centrum van Utrecht binnen, waar we meteen verstrikt raakten in de smalle éénrichtingsstraatjes van de binnenstad. Gelukkig konden we ook over stoepen rijden en na een botsing met een fietser, door een wat al te snelle remactie onzerzijds en 2x de weg vragen aan mensen, die de weg ook weten, konden we eindelijk parkeren in een straat (voor vergunninghouders volgens Oom Agent, bleek achteraf) vlakbij de Oude Gracht, waar de Winkel van Sinkel zich zou bevinden. Nou weet ik niet precies hoeveel Oude Grachten er zijn in Utrecht, maar op de zoveelste Oude Gracht, doemde dan eindelijk een groot paarsverlicht gebouw voor ons op met de naam “Winkel van Sinkel”. De ingang (beneden bij de gracht!) was na vijf minuten ook gevonden en dus kon het feest eindelijk beginnen!
Tot zover nog niets bijzonders!
The Sessions met Eelke Kleijn & C-Jay
Daarna ging het allemaal een stuk soepeler. Eelke Kleijn was ik in de gang al tegen het lijf gelopen. “Hé, moet jij nog niet draaien?”
“Ja nu!” En dus stond deze jongen nu lekkere diepe klanken rond te strooien in het gezellige keldertje, dat gehost werd door The Sessions. Hij was dus te laat aan zijn set begonnen, omdat hij later dan gepland teruggevlogen was uit Griekenland, waar hij eerder had gedraaid. Dit resulteerde in een setje van drie kwartier, want om 1 uur zou C-Jay aan zijn 4-uursset gaan beginnen. Maar Eelke was blij dat hij nog even kon draaien, al was het maar zo kort. Wat een positieve instelling!
Vòòr Eelke heeft Jorn (uit de Sessionsstal) opgewarmd met zijn specialiteit van warme soundscapes, ambient, breaks en diepe progressive. Maar dat heb ik moeten missen dus helaas. Maar we zullen nog meer van hem gaan horen in de toekomst heb ik begrepen!
Eelke Kleijn sloot af met “The Rhythmshaker” (Eelke Kleijn & Nick Hogendoorn). Dat was echt een lekker hipshaking nummer!
Een goede voorzet voor C-Jay, die een heerlijke set zou gaan neerzetten in deze kleine kelder, waar nog een beetje undergroundgevoel heerste, mede door het lage gewelf en de voornamelijk rode verlichting. Vanuit chakraal perspectief is rood een goede kleur om je met beide benen op de grond te zetten en jezelf krachtig te manifesteren. Kortom bij een avondje flink dakken, zal het lijntje niet breken. Bijkomend, in dit geval, voordeel is dat je als een magneet vastzit aan een ijzeren ondergrond en dit is dus wat er gebeurde: ik bleef (bijna) de hele avond in de kelder (en dat is normaal gesproken bijna onmogelijk). Ik moet natuurlijk ook toegeven dat dat kwam door de hypnotiserende set van C-Jay en de gezellige partyminded people.
De set van C-Jay kan ik zo samenvatten: lekker opbouwend; een aanval met alleen maar heerlijke nummers, waaronder “Wristslap”(Dousk) en “Wrong turn” (Chris Lake); wat eigen producties, waaronder dat heerlijke “Darkism”; experimentele Progressive.
Ik waande mij af en toe weer in goede ouderwetse tijden! Alles klopte gewoon: de muziek, de mensen, de sfeer, de kelder en de DJ's! Geen gezeik en overbodige acts eromheen. Bijzonder bijzonder!
Grand Cru ?
Laten we het maar Petit Cru noemen, want eigenlijk heb ik bij elkaar maar een minuut of twintig meegekregen van het feest in de bovenzaal. Ik heb 10 minuten Jochim Labrande gehoord, 5 minuten Martin Damen en een kwartier Cleon Macnack. Klonk wel lekker, maar ik hou van muziek met net even iets meer inhoud en bovendien was de sfeer hier erg "jong". ;)
Register
