Ik ben alleen vrijdag geweest.
Ik vertrok vroeg met de trein van het bruisende Vlaardingen naar Antwerpen, daarna een korte overstap naar richting Boom. Ik merkte dat in de trein alleen maar festivalgangers zaten. Even kort gesproken met een gast die naast me zat. Hij kwam kwam van Zwitserland en had een tent meegenomen. hij was van plan om 3 dagen te gaan + camping en wou graag Afrojack zien. Ik wenste hem veel succes daarmee.
Na een korte rit met de trein naar Boom stond op het perron de pendelbus al klaar. Die bracht ons onder andere naar de hoofdingang, daar stapte ik uit. Bij de ingang er stond al een flinke rij om je polsbandje op te halen. Uiteindelijk was ik om 15:00 binnen, toch nog een dik half uur in de rij gestaan.
Kluisje gehaald ging allemaal erg soepel. 5 euro per kluisje 15 borg, geen geld. Ik had me regenjas maar uitgedaan want het zag er naar uit dat er voorlopig geen regen ging vallen, erg gunstig!
Heb maar een plattegrond gepakt die je kon pakken bij de ingang. Ik werd er niet veel wijzer van, erg onoverzichtelijk.
Ik dacht, ik ga telkens maar rechts dan kom ik er wel iets leuks tegen. Ik had niet echt dj's die ik perse wilde zien. Gewoon gaan!
Na de eerste afslag rechts zag ik een kasteel. Ik dacht ha de Main, maar het bleek Carl Cox's zijn area te zijn. Er werd lekker gedraaid door Yousef dansbaar maar eentonig. Na een half uur springen besloten om weer verder te gaan met de rechts route.
Uiteindelijk had ik de Main gevonden. Het viel me op dat het de een enige area was waar op dat moment vrolijk gedraaid werd. Ik zag voor me een gezellig groepje Spanjaarden die al helemaal los gingen op de beats van Arno Cost. Ik moet zeggen mijn benen wouden ook meedoen en ik liet dat met plezier toe.
Na wat zoeken de Global Underground tent gevonden. De enige tent zonder aankleding en informatie wat het nou precies was. Erg Underground dus
. De zaal was 1/10 gevuld. En om nou in een donker hol naar Pole folder staan te luisteren terwijl het buiten erg plezant was, daar had ik op dat moment geen zin in.
Na wat eten en een kopje gember thee (wat goed voor je gevalletje blijkt te zijn) ben ik aangeschoven bij Cafe D'Anvers waar de voetjes van de vloer gingen bij Hermanez zijn tafels. Na Hernamez nam Nic het over maar die bleek niet in het bezit te zijn van melodieuze platen. Dat is voor mij een "Go Away!" moment.
Lekker een rondje te hebben gelopen weer uitgekomen bij Cafe D'Anvers.
Seth Troxler & Bill Patrick waren daar B2B bezig om het zotte publiek te vermaken. De Helden van de dag! Wat een gouden duo, muzikaal was het geniaal! Ik had al veel gehoord van Troxler maar ik had hem nog nooit horen/zien draaien. En met Bill erbij was het Subliem, kortom de beentjes gingen heen en weer.
Toen Faithless op de Main. En de Main was gelijk vol, propvol. Zo hé wat een publiek ongeveer 7.000 man stond daaro. Ik had mooi uitzichtje boven gevonden op de meute. Na 3 nummers te hebben gehoord van een valse, irritante, ongeïnteresseerde, alcohol en drugsverslaafde stem van Maxi Jazz ben ik snel vertrokken naar mijn donkere hol! Global Underground wel te verstaan.
Satoshi Tomie liet even zien hoe je diepe, gravende, duisterde en zwevende progressive maakt! Wat een platen. Digweed is hier niks bij (gewaagde uitspraak) Ook het publiek wat er was (circa 100 man) ging vol los! en dankzij het funktionone systeem klonk het echt super.
Daarna was het de beurt van Dave Seaman. Ik dacht die gaat het vast vol raggen. Maar integendeel hij liet me de beste progressive platen horen van deze tijd. Wat een set! 1,5uur kon hij me meenemen naar alle uithoeken van muziekland. Nog nooit had ik zo'n pure progressive gehoord op een festival! De mensen die er waren gingen echt vol uit hun dak! Ze lieten dit ook tonen toen het om 1 uur echt Vinito was.
Toen kwam de ellende aan de pas. De helft van de mensen wouden de ene kant op en de andere helft de andere en dat allemaal door zo'n klein padje van 3 meter breed. Iedereen wou zo snel mogelijk naar huis. Het was inmiddels stervens koud geworden en afgekoeld naar ong. 10 graden. Daarna het gedoe met de bussen. Proppen een duwen en trekken. Ik dacht ik wacht wel op de volgende bus. De man die het begeleide zei dat de volgende bus de laatste zal zijn naar Antwerpen. Gelukkig kon ik na wat getrek instappen. Al vrij vlot was het publiek gedropt in Antwerpen. Na 4 uur wachten rondom het station ging eindelijk mijn trein.
Register
Om 11 uur begonnen Ame en Dixon back 2 back, fijne plaatjes maar nog steeds niet druk, erg jammer dus al snel richting main gegaan, daar was het ram vol bij de Swedish House Mafia die de dag in stijl afsloten. Leuk dagje maar niet meer dan dat 
. 
