“Wonder”, maandenlang naar uitgekeken en nu was het dan zover. Nou bijna dan, we moesten eerst nog naar een verjaardag, verpakt in een “Ball Uniformé” in de Amsterdamse Catacomben. Met dat Uniformé hebben we het niet zo nauw genomen en dat hebben we geweten: we voelden ons ernstig misplaatst tussen al die dokters, kapiteins, onzedige dames, middeleeuwse monniken en jonkvrouwen. Daartussen was de muziek (en hitte) al even misplaatst en na een uurtje zijn we snel de gewelven weer uitgeklommen om naar de Jan Evertsenstraat te rijden.
Club XQ was zo gevonden en zeer vriendelijke portiers wezen ons de weg naar binnen. Nou had ik al wel wat wijntjes op, maar die weg had ik zelf nog wel kunnen vinden, gewoon rechtdoor dus in dit moderne maar wel karaktervolle clubje. We werden voor 5 euro “uitgekleed” door Jetset, maar moesten nog wel zelf onze jassen afdragen aan de garderobe.
Lambert Fisher
Binnen was Lambert Fisher de dansvloer aan het vol proberen te krijgen met een lekker setje. Er was inderdaad al wat volk op de vloer, maar er kon nog meer bij!
Ik heb even de nieuwe-feestomgeving-voor-een-paar-uur in ogenschouw genomen en was dik tevreden over hetgeen ik bespeurde. ’t Zag er echt gezellig uit, DJ dicht bij de dansvloer, mooie Nasca Lines aan de muur en op een mooi kleed voor de DJ-booth èn ook niet geheel onbelangrijk: het geluid klonk in mijn gedempte oren zeer ok! De visuals op de muur boven het dansplateau zagen er ook gelikt uit, maar ik schijn toch ’t een en ander te hebben gemist in verband met het ontraadselen van die geheimzinnige Nasca Lines. Maar misschien kwam dat wel omdat ervoor een menselijke gedaante geheel in trance met zijn eigen spiegelbeeld aan het dansen was.
Resident Lambert Fisher deed echt zijn best om een goede set neer te zetten, gezien de verbeten trek om zijn gezicht. En volgens mij lukte dat ook heel aardig en nou de kop eraf is, gaat hij de volgende keer wat aan zijn uitstraling doen, heeft hij beloofd! Gezien het feit dat dit zijn eerste keer voor een wat groter publiek was, vond ik het toch al knap en heb ik me er niet aan gestoord.
Jerry
Helaas werd het niet onwijs druk deze nacht, maar toen Jerry overnam werd het nog wel iets drukker op de dansvloer. Eigenlijk was bijna iedereen daar te vinden.
Jerry draaide een iets luchtiger setje, als dat ik van ‘m gewend ben, maar het klonk wel lekker met al die Tribal-, Electro- en Techouse-uitstapjes. Het was fijn om ‘m na al die tijd weer ’s even lekker bezig te zien in zijn karakteristieke houding (scheve koptelefoon op zijn schouder, alsof hij aan ’t kroelen is met ’n papagaai op die schouder). Na ongeveer een uur hield hij het weer voor gezien; hij bleek ook al de avond geopend te hebben en bovendien is hij onlangs weer een dagje ouder geworden!
Chane
Enfin, Chane was aan de beurt om half drie. Half drie? Ik besefte dat ik nu toch maar ’s wat serieuze danspasjes moest gaan oefenen in plaats van tegen iedereen tot vervelens toe, mijn hele 52 jaar oude levensverhaal te vertellen, hè Des c.q. Joost!
Het was trouwens erg gezellig met al die bekende en onbekende koppen van The Groove Collection. Er hing echt een lekker sfeertje. Maar geloof me, er kunnen nog veel meer boarders in de XQ, inclusief een jarige Heidi (die waarschijnlijk toch verstrikt zat in ‘r kadopapier en daarom niet kon komen).
Chane draaide lekkere stevige en op z’n tijd pompende Progressive. Was voor mij erg goed te doen, maar ik heb ‘m wel beter gehoord. Achteraf begreep ik dat het geluid in zijn koptelefoon niet goed was en hij al zijn energie moest proppen in het naadloos mixen der platen en cd’s. Hij was zelf ook niet geheel tevreden. Nexttime better! Desondanks heb ik ervan genoten! En Chane wist je dat er zelfs fans van jou helemaal uit 't Oosten van het land komen rijden (2 uur heen en 2 uur terug)? Geweldig!
Trio
Ongeveer een uur voor het eind gingen de drie, zeer gewaardeerde DJ’s in trioverband draaien voor een helaas al wat uitgedund publiek, dat natuurlijk onder Diehardfeestbeesten kon worden geschaard.
Toen pas ontdekte ik de waarzegger en een hoekje bij de bar en besloot mijn geluk te beproeven. Normaal gesproken is het niet zo makkelijk om mij van de dansvloer weg te houden, maar deze Tarotkaartlegger kreeg het voor elkaar. Ik werd met stomheid geslagen, alles wat hij waarzegde was gewoon echt waar! Gelukkig ging het meeste over kort verleden en heden en niet over toekomst, want wie wil dat nou weten? Hij was echt geniaal met die kaarten!
“Wonder” was echt een heerlijk tof feest en heeft wat mij betreft potentie om door te gaan. En dat zullen ze vast wel doen, ben helaas vergeten te vragen wanneer de volgende op stapel staat. Alleen die Nazca Lines zitten me toch nog steeds dwars. Misschien kan ik een keertje bijles krijgen van één van die types, die me in de maling hebben zitten nemen met die lijnen;-)
Ik ga ff pitten.......
|