Ok, komtie.
Dit was een beetje een vreemde situatie, daar het origineel natuurlijk de bedoeling was om met een hele groep GCers C-jay te gaan bezoeken in het oostblok. Echter, dankzij wanbeleid en maffiapraktijken is deze boeking toen komen te vervallen, en had het dus ook weinig zin meer om daarheen te gaan.
Echter...
In het diepste geheim stroomde het bloed toch waar het niet stromen kon en zijn we dus met z'n 3en TOCH die kant op gegaan... Maar, dames en heren muziek- en dansfans, er wordt daar behoorlijk gefeest, dus ik denk zeker dat we vaker die kant op zullen gaan.
Donderdagavond deed het Wizzair-vliegtuig (ze hebben er maar 1 namelijk) Amsterdam aan. Op Schiphol wel te verstaan, bij gate H5. Nu moet je weten dat de H-vleugel speciaal in het leven geroepen is voor hele goedkope carriers (easyjet, arke-air, fly.com, crappy airlines, enz.). Dit betekent dat je in een soort lange hal moet gaan zitten, bij het bordje Wizzair, en dat er dan iemand je komt halen zodra je het vliegtuig in mag. Je gaat dan met een trappetje naar beneden, naar de VIP-lounge (3 snoepautomaten en een stoel), alwaar de wandeling naar het vliegtuig begint.
[img]http://www.pamela-nadine.net/oradea/0000.jpg[/img]
mp3jee in het Wizzair-vliegtuig
Hoe dan ook, niks mis met dat ding, hij vloog prima, de crew was een tikkeltje sjaggo, maar dat mocht de pret niet drukken, want er was drank. Vlucht was vrij kort, en in Budapest sneeuwde het een beetje. Het vliegveld aldaar was nieuw, maar deed toch een klein beetje denken aan vervlogen communistische tijden (dus, Doom-level met betere belichting en geen zwevende pistolen en helmpjes in elke hoek van het gebouw). We werden opgehaald door DJ Bond (wie kent hem niet), en deze bracht ons naar het huis van DJ Peric. En dat is best leuk, zo in een ander land, midden in de nacht door de hoofdstad rijden.
Aangekomen natuurlijk even wat jaartjes ingehaald en de bedden in gereedheid gebracht. Ook was er drank. Huize Peric was zo gastvrij om ons daar een overnachting aan te bieden. De volgende ochtend getracht te communiceren met de hond, maar dit was tevergeefs. Perics hond is namelijk heel erg goed in pootjes geven, maar veel verder dan dat gaat het niet, als ze je niet kent.
[img]http://www.pamela-nadine.net/oradea/0005.jpg[/img]
communiceren met hond
Plan vandaag was naar de supermarkt, huurauto ophalen en oostwaards heel Hongarije door richting Transsylvanie/Roemenie (met alle Dracula-clichegrapjes die daar dan weer bij horen). Bij de supermarkt verkochten ze Absynthe en pittige worst, maar ook goedkope kaviaar en een heleboel verschillende soorten ham en spek. Bier inladen, enorme bedragen (14296 forint) neertellen bij de kassa (1 forint = 0.0039 euro), en we gingen dan toch eindelijk op pad. Met drank.
[img]http://www.pamela-nadine.net/oradea/0017.jpg[/img]
huurauto
Onder het genot van Radio Deejay (Slam FM, maar dan beter) en Radio Danubius (Sky Radio met elke dag dezelfde playlist) reden we oostwaards over een van de weinige snelwegen daar, de M3. In Hongarije, zo moet je weten, is het begrip snelweg iets wat voornamelijk in films te zien is, het merendeel van het verkeer gaat over 2-baans wegen met vrij slecht asfalt en geen straatverlichting. Verder is het land 4x zo groot als Nederland, dus je snapt dat we toch zeker nog wel een paar uur onderweg waren. Maar goed, er was drank.
Na het verlaten van de M3, in het midden van helemaal nergens begon het noodlot dan eindelijk toe te slaan. De koppeling van onze Fiat was op. Zonder koppeling kun je niet rijden, dus ergens tussen Hajduszoboszlo en Berettyoujfalu zaten 4 Nederlanders en een Transsylvanische in een te kleine witte Fiat in het holst van de nacht te debatteren hoe dit nu op te lossen. In Nederland bel je in zo'n geval de ANWB en dan komt er binnen 2 minuten een helikopter met een vervangende Audi A8 eronder en 3 gasten met cognac en een kopje koffie. In Hongarije... Nja, we hoopten dus maar dat het verhuurbedrijf helemaal naar Roemenie wilde rijden met een trailer met een auto erop zodat we terug konden, en we niet 370km hoefden te gaan lopen.
Gelukkig konden we op de overblijfselen van de koppeling nog naar de grens toe rijden. De grens daar is zoals hij er in Nederland ook uitzag in 1972. Twee rijen met hokjes met gasten in een of ander uniform die je paspoort bekijken. Tussen de twee rijen niemandsland en overal langs de weg gekke winkeltjes, kamperende vrachtwagens en hoeren. Geen gezeik aan de grens, drank was immers al op. De koppeling deed het nog een heel klein beetje, en we haalden zelfs onze eindbestemming Oradea.
[img]http://www.pamela-nadine.net/oradea/0079.jpg[/img]
Telefoon in Roemenie
Oradea is eigenlijk een Hongaarse stad, maar na wat gezeik met Hitler en Stalin is dat stuk in handen gevallen van Nicolae Ceaucescu en z'n evil empire. Dus, het is nu een vervallen Hongaarse stad met veel maffia, zigeuners en nog slechtere infrastructuur. Daarentegen wonen hier toch een hoop studenten, en is er ook een universiteit, dus je ziet een ontzettend kleurrijke mix tussen Sin City taferelen, 'het rijke westen' (ING Bank op de hoek, McDonalds, enz.), communisme, oude, bijna Romeinse rijkdommen en drank.
[img]http://www.pamela-nadine.net/oradea/0043.jpg[/img]
Hotel Atrium
Het hotel waar we sliepen was vrij luxe, iets wat op mij toch erg surrealistisch overkwam, als je bijv. de slechte bestrating ziet en de zigeunerfamilies bij de bushaltes. Hoe dan ook, snel even in bad (want luxe hotel), en op naar Quivver. We werden daar met een splinternieuwe Skoda Octavia naartoe gebracht door Andras, een vriend aldaar.
De club was onder de grond, en bij de kassa stond geen security. Een kassa, overigens, die bestond uit een grote bak met miljoenen lei erin (1 lei = 0.000027 euro). Binnen droeg iedereen ook een jas. Spekulaties deden de ronde over dat dit mode was, of dat onder de jas de broodnodige AK-47 hangt. Ik weet het niet, maar de garderobe was wel vol, dus er waren zelfs nog meer jassen in gebruik dan we eigenlijk konden zien.
[img]http://www.pamela-nadine.net/oradea/0033.jpg[/img]
Ze keek een beetje sip toen ik zei dat joostislost niet mee was
Muziek erg goed. In het begin oude platen van de opwarm-DJ en daarna kwam natuurlijk Quivver die ook in de kelders van Dracula himself, iedereen een perfekte avond wist te bezorgen. Overigens ging dit optreden niet zonder slag of stoot, want er was uiteraard iets mis met het geluid waarvoor Peric op de nipper nog enige technische skill tentoon moest spreiden.
[img]http://www.pamela-nadine.net/oradea/0036.jpg[/img]
And aur gest for tunayt isz... Dzson Gra-ham!!
Mensen gingen al vrij vroeg weer naar huis, en ook Andras moest ons alleen laten. Hij kon alleen niet genoeg krijgen van lalabebe d'r outfit, dus la, ik vrees dat je nu toch echt bij iemand aan z'n kamermuur hangt. Die Andras...
De volgende dag nog wat sightseeing gedaan en Perics schoonmoeder opgezocht. Die had namelijk speciaal voor ons een lokaal soepje in elkaar gedraaid. Ork ork ork, deze soep eet je inderdaad met een vork! Erg lekker, en de warme gastvrijheid deed ons bijna voor altijd daar blijven. Ook was er drank, dus ja. Het is daar erg vroeg donker, dus heel veel hebben we verder niet gezien, maar de combinatie van duisternis, het oude fort waar eerder feesten gegeven waren en de omineuze grensovergang op de weg terug maakte het voor mij alweer een feest.
[img]http://www.pamela-nadine.net/oradea/0069.jpg[/img]
vampiergrotten boven de winkelstraat in Oradea
Grensovergang? Jawel, het verhuurbedrijf was helemaal uit Budapest ons achterna gereden met een busje met een trailer en een nieuwe auto erop! We konden dus weer verder. Dubbele bodems van de tas gevuld met illegale sigaretten en onder het genot van bier en pringles de terugweg gepakt.
[img]http://www.pamela-nadine.net/oradea/0068.jpg[/img]
geen geld, maar OVERAL waren kinky schoenenwinkels
Zo'n weekend, nu moet je weten, is slopend. Iedereen was eigenlijk ook de hele tijd half dronken, veel te moe en de laatste gesprekken aan tafel over een grassig sigaretje, en drank, waren onvergetelijk. Eric en Eni, nogmaals onwijs bedankt, en tot snel ziens weer!