Uhhh, sorry. Heb zojuist een verslag geschreven maar het is een heel rapport geworden. Ben weer eens van het uitgebreide. Tcoh plaats ik 'm maar. Mocht je het teveel van het goede vinden om het helemaal te lezen even in het kort: het was een leuke dag
Hieronder mijn belevenis en invulling van de dag:
Om 10.15u reden we weg uit Kortenhoef met 3 auto’s. Ik ging met een vriendin (Bianca) en mijn vriendenclub uit Hilversum e.o. Leuk want zo vaak gaan we niet meer op deze manier met zo’n club. De club is wat mensen betreft wel grotendeels anders omdat veel van degene die er toen bij waren bijna allemaal mama of papa zijn en de zin om nog iets als DV te ondernemen zit er niet meer bij iedereen in. Uitzonderingen daar gelaten.
In het verleden hebben we jarenlang een kleed meegenomen en settelden we ons in de vallei. Dat had zijn voor- en nadelen. Je kon er alles op kwijt (er waren in het begin ook nog geen kluisjes), als je even wilde zitten ploften je neer en het fungeerde tevens als meetingpoint. Het nadeel; je komt bijna niet verder dan de vallei. Voor mij bestond Dancevalley ook alleen uit de vallei. Ik keek zelden in die tenten.
De afgelopen, volgens mij, 3 jaar ben ik niet geweest. Het was of gelijk met Extrema of ik was op vakantie. Zowaar begon het dit jaar te kriebelen. Ik wil toch een keer mijn 10e jubileum halen. Het was toch 1 van mijn eerste festivals (naast Mysteryland op de Maasvlakte). Maar toen kwam de line up en die was voor ons progressive liefhebbers om te huilen en met het enorme aanbod festivals deze zomer, moest ik deze wel laten gaan.
Vervolgens werd de site gelanceerd en op een gegeven moment ben ik toch even gaan neuzen. Wow, dat zag er gaaf uit. Daar kwam die kriebel weer. De woensdag voor DV belde een goede vriendin, zou niet gaan, had er helemaal geen zin in en ze vroeg; hey, ga jij nou nog naar DV? Ik ga toch wel. Afijn, dat was het begin van het afbrokkelen van mijn voorgenomen ruggengraat.
Ik hield stiekem toch de weersvoorspellingen in de gaten en het zag er ineens goed uit voor de zaterdag. Tjeeeemig, Ik ben niet op vakantie, het is niet gelijk met Extrema, het wordt top weer en dan komt er op vrijdag de 13e ook nog een kaart op mijn pad. Tsja, wie ben ik om dan niet te gaan.
Ik ging met een relaxed gevoel richting Spaarnwoude. Geen drukmakerij vantevoren doordat het vrij onverwacht kwam, geen zelfgemaakte time table want ik ging niet echt voor de dj’s en er gingen meer bekenden dan ik dacht kwam ik gaandeweg achter.
Even over 11u parkeerden we de auto. We stonden op P10. Voorgaande jaren stond je daar gratis maar nee, dat hadden ze natuurlijk door dus nu stonden ze er ook, de parkeerwachters incl. hekken en linten. Kosten: 10 euro per auto en er stond een bord naast; parkeren op eigen risico. Ik blijf het allemaal veel geld vinden. Helemaal als ik lees dat er van diverse auto’s op P3 banden lek gestoken zijn en zoals wij alsnog 15/20 min. moeten lopen. Ik begrijp best dat ze er wat voor vragen maar met zoveel auto’s en de kosten van je entree moet het toch voor minder kunnen.
Afijn, op naar de ingang: De paden op, de lanen in! Het leek de wandelvierdaagse wel. Bij elke bocht dacht ik; hierna zien we vast de ingang maar nee, dat duurde wel even.
Ik was best benieuwd naar de aankleding en indeling van het terrein. Dat kon je al enigszins zien op de site maar in real life is toch anders. Het thema was dit jaar Cirque de la Dance.
Er stond een grote gestreepte ovale tent waaronder de hekken stonden en je door naar binnen kon. Het waren heel wat poortjes en het was best druk al stonden we wel gelijk in de tent. Net buiten de tent werd je al ontvangen door de muzikale klanken van opkomende dj’s. Het naar binnen gaan ging best snel. Voor mijn gevoel waren we binnen 15/20 minuten binnen. Tas nog even gecheckt en je liep direct met je snufferd naar de kassa’s. Volgens mij waren er kassa’s genoeg waar je alleen bonnen kon halen voor drinken. Vervolgens direct door naar de kluisjes om onze tassen met warme kleding te lozen. Deze stonden rechts. De kassa om je sleutel te halen stond wat verder naar voren. Ik denk dat er, net als ik, meer waren die eerst naar de kluisjes liepen voor ze beseften dat de sleutel ergens anders gehaald moest worden.
Vervolgens zijn we linksom naar de main gewandeld, langs wat kraampjes met kleding/zonnebrillen en diverse tenten. Bij de main een glaasje drinken gehaald en met een flinke: Proost! Hebben we de dag ingeluid. De eerste bekenden smsten al waar ik was. Ik ben best druk geweest met uitleggen waar ik stond of op zoek naar de ander middels een beschrijving: Bij dat bord met die en die tekst recht naar beneden, op het veld vooraan links van het midden, zie je die paal met oranje vlag, daaronder enz. enz.. Zo werd mijn eerste missie; op naar Madhouse, oftewel; terug naar het begin. Overigens de stage waarvan ik riep, daar hoef ik niet heen.
Deze stond rechts t.o. de ingang, achter de kassa’s. Op weg er naar toe besefte je hoe hard het waaide. Het zand stoof op van het pad dat er lag. We zijn dus tussen de tenten door gewandeld. Leuk want zo liep je langs een theater/chill met rockachtige muziek, de Ibizatent, Defected in the house via de Carl Cox stage naar Madhouse. De Clown gezichten zag je bij elke tent op een soort stellage met de naam van de betreffende tent. Iedere tent was wel anders, leuk gedaan. Wel vond ik de Clowns gezichten allemaal op nogal agressieve manier getekend. Ik denk bij een clown aan lachende, verbaasde en geschrokken gezichten maar goed, wie ben ik.
Madhouse stond in een U vorm met de rug naar de ingang. Op de omheining kon je staan en dansen en binnen de U stond iedereen ook al lekker te dansen. Het stikte er van de bekenden. Op het voorterrein was dit naast de Carl Cox’ Global en de Beatclub stage in de openlucht. Mede door het weer dus een erg aangename plek. Tevens hiel de omheining de harde wind tegen, dat scheelde een heel stuk. De muziek was nog verrassend lekker. Ik kende ze niet maar heb me prima vermaakt op de klanken van Steff da Campo en Graphix. Na daar een tijd gestaan te hebben wilde ik wel wat anders opzoeken. Uiteindelijk is het allemaal niet echt de muziek dat me mee voert en dat maakt het juist leuk om ook wat verder rond te kijken en luisteren.
Nog even naar de Ibizatent gewandeld waar Marnix lekker relaxed draaide. Dit was ook een kleinere tent en best mooi aangekleed.
Toen op naar tent 6 Marco V’s In Charge. Deze was weer een stuk ruimer en hoger. Hier draaide Sebastian Legér en die heb ik eerder gehoord. Hij draaide toen erg oké en deze keer heb ik me er ook weer goed op kunnen vermaken. Beetje kletsen, beetje dansen, beetje roken (thanks Yvon ;-) ).
Erick E wordt mijn volgende missie. Daar had ik ook weer afgesproken met de nodige bekenden dus togen we naar de vallei. Even een korte pitstop gemaakt bij Paul Jay bij de Beatclub maar op de 1 of andere manier kwam het daar niet echt op gang. Er stonden erg weinig mensen, jammer want de Beatclub wekt bij mij altijd wel nostalgie op. Aangezien Bi en ik een verleden hebben uit die tijd hebben, wilden we stiekem nog wel even een klein oldschool dansje maken maar het zat er niet echt in daar. Toch maar door naar Erick E.
Altijd leuk als je de vallei binnen komt. Erick E trekt toch een hoop mensen want begreep van vrienden die al in de vallei stonden dat het nu ineens een stuk drukker werd. Hij weet er toch wel elke keer wat van te maken. Ik ben geen fan van een hele avond club muziek maar hij kreeg de vallei echt los. Handen gingen in de lucht, erg leuk om dat vanaf de heuvel te zien. Ik deed zelf overigens net zo hard mee met dansen, het klonk erg lekker.
Na Erick nam Marcel Woods het over en hij schroefde het iets op maar nog steeds goed te behappen en vond het zelfs wel oké klinken. Het was gewoon een andere manier van een festival bezoeken. Naar Extrema ga ik echt voor de muziek, dit was vooral de gezelligheid. Je stelt je daarop in en ik heb me vervolgens prima vermaakt op de muzikale klanken. Dan kan je het beter hebben of zo.
Toen moest er een plaspauze ingelast worden en het leek ons wel handig om dat maar bij HQ te doen want ook in die hoek ken ik weer wat mensen dus we sloegen 2 vliegen in 1 klap. Ook hen nog even opzoeken. Eenmaal boven heb ik de wc van de lijst geschrapt, kanonnen wat was het druk. Ik kan gelukkig makkelijk die knop om zetten en wacht wel tot ik thuis ben.
Alle moed verzameld, op naar het HQ veld. Alsof je in een andere wereld komt. De zon zakt daar sowieso sneller weg dus het wordt eerder schemeriger en koeler. En dan ook nog die, voor mij tegenwoordig, behoorlijk stevige muziek. Was even wennen en ook wel weer lachen als je een beetje om je heen kijkt. En ja hoor, ook hier weer de nodige bekenden. Ik heb niet opgelet wie er draaide maar volgens de time table en mijn geschatte tijd denk ik Mark EG (geen idee) en ik denk een stukje Tom Harding. We hebben er even wat gedronken en gekletst en uiteindelijk kregen we wat vrienden voor hun doen zo gek om mee te gaan naar de main. Poeh, gelukkig maar want dit is niet mijn ding.
Bij de HQ stage stond ook nog een grote tent, daar klonk het zo stevig dat ik er met een boog omheen gelopen ben. Overigens blijft het door alle voorzieningen (bar, wc, kassa’s) wel grotendeels gescheiden van de rest van DV. Eigenlijk zijn het 3 terreinen aan elkaar verbonden (het voorterrein met de Global stage als main, de Vallei als een main en het HQ terrein met hun eigen main stage).
Het blijft erg gaaf als je terug loopt en je ziet het hele terrein zo lager liggen. Al die tenten, barren, reuzenrad enz. Het is een dorp op zich.
Vooral tegen de avond en de rest van de avond was de lucht vrijwel geheel open getrokken waardoor de zon de vallei verlicht en verwarmd. Als stokstaartjes zag je de feestende massa op de heuvel zich steeds meer naar boven verplaatsen want daar bleef je het langst in de zon staan. De drukte vond ik prima te doen. Heb het absoluut veel drukker mee gemaakt maar het was wel vrijwel overal goed gevuld. De vallei ziet er altijd als een merenhoop uit maar je kon er goed doorheen lopen en dansen.
Na kort even bij de main te hebben gestaan (stukje van Umek & Valentino Kanzyani gehoord) zijn we, naar ons volgende treffen gegaan bij Marco V, weer helemaal aan het begin. Ik heb in die 9 eerdere jaren volgens mij niet zoveel gelopen als nu. Helaas vond ik Marco V tegen vallen en ook hier was het helemaal niet bomvol. Na er kort geweest te zijn toch weer naar de main. Ik vond Ferry Corsten lekker draaien en ook Paul van Dyk kon me wel even boeien. Toch sloeg de vermoeidheid toe, we waren er klaar mee. Helaas onze vrienden nog niet en eigenlijk rijd ik nooit met anderen mee (behalve dan met Lijn, mijn partner in crime) en nu weet ik weer waarom niet. We konden dus niet weg en ik ben iemand als ik het zat ben, wil ik naar huis. We hadden dus nog een uurtje te gaan (de rest wilde om 22.30u weg gaan) en zijn voor de verandering maar gaan wandelen. Stukje Preach maar nee, niet mijn ding en erg rustig. Op de Global stage na gingen alle tenten op het voorterrein om 22u dicht en de stroom mensen begon langzaam op gang te komen richting kluisjes en uitgang. We hebben wel nog even bij Carl Cox gekeken maar het was me daar te druk. We zijn de spullen gaan pakken uit de kluisjes en gelukkig kwamen niet veel later onze vrienden aan wandelen.
De wandeling naar de auto was behoorlijk. Onderweg bij diverse boerderijen stonden ze frisdrank/koffie/thee en hamburgers te verkopen. Geef ze gelijk, ze hebben er toch ongemak van en misschien verdienen ze nog wat. Het voordeel van verder weg staan is wel dat je in stapt en weg rijdt. Ik heb weer genoeg mensen gehoord die de nodige tijd hebben vast gestaan op diverse parkeerplaatsen.
Al met al een leuke dag gehad. Het voelde toch een beetje als thuis komen, zoals ook een vriendin van mij zei die al een tijdje niet geweest was. Ik vond dat zeker het voorterrein veel levendiger was door hoe het nu was ingedeeld. Het weer zat natuurlijk mee en dan is een festival al snel geslaagd. De muziek was goed te doen, je kon er altijd wel iets vinden dat best lekker dansbaar was. Maar qua muziek dat me mee op reis neemt en toch ook zeker de aankleding, kijk ik erg uit naar Extrema. Dat is inmiddels toch meer mijn festival. Nu maar hopen op toch weer mooi tot redeijk mooi weer komend weekend. Tot op heden gaat het het grootste deel van de dag goed bij de afgelopen buitenfeestjes.