Ìk geloof dat ik op een ander feest geweest ben dan mijn voorgangers. Zo blijkt altijd weer dat ieder het op zijn manier beleeft.
Vrijdag 18 juli: er staan zo’n 1500 kaarten op marktplaats en wellicht nog meer verspreid over het net te koop aangeboden. Het wordt slecht weer, dat is wel duidelijk. Ze voorspellen ongeveer alles: regen, hagel, windstoten en onweer. Dat belooft wat.
Extrema is een vrij open en to the point organisatie. Niet van die mooipraters zoals UDC die beweren, terwijl de voorspellingen echt niet best zijn, dat het wel gewoon een mooie stralende dag wordt en 5 graden warmer. In mijn ogen werkt het ook geheel tegendraads als ze dat doen want je krijgt des te meer het idee dat het om geld gaat en niet om het feest. Ik word daar dan altijd wat opstandig van.
Bij Extrema vind ik dat heel anders. Zij zijn veel opener en eerlijker en bij hen krijg ik altijd, door o.a. de manier van schrijven op hun website, het gevoel dat het om het feest gaat dat we met zijn allen maken. Zowel organisator alswel bezoeker. Uiteraard willen ze ook dat er zoveel mogelijk kaartjes verkocht worden maar het staat niet op de voorgrond.
Dus met de absoluut niet zomerse weersverwachtingen voor de deur kwam Extrema met deze melding op hun site:.
Het weer
De voorbereidingen zijn zwaar losgebarsten (laten we met z’n allen hopen dat er voorlopig niet méér los gaat barsten) en lopen op rolletjes. Omdat de weersvoorspellingen er niet helemaal Outdooresk uitzien dit jaar hebben we vanzelfsprekend voor extra overdekkingen op het festival gezorgd. Ook zullen gratis poncho’s uitgedeeld worden als het écht gaat hozen.
Dat gaf de burger moed. Ik denk toch dat er velen afhaken en met de wat extra overdekkingen hoop ik dat het wel goed komt. Ik neem voor de zekerheid toch nog maar een wegwerp regenjas mee, een extra droge kledingset en doe de bekende kaplaarsjes weer aan. Wat ons wel verbaasde was dat je uiteindelijk poncho’s kon kopen voor 1 munt. Ik had toch gelezen gratis poncho’s? Klein minpuntje. Overigens kocht je 5 munten voor 12 euro. Een frisje was 1 munt maar een rose en prosecco 2 munten. Persoonlijk vond ik het voor rose wat teveel van het goede. Dat is dus 4,80 voor een plastick bekertje die dan wel weer behoorlijk gevuld is vergeleken bij wat je zoal krijgt op festivals. Maar toch vind ik het een hoop geld. Er zit genoeg winstmarge op een fles rose.
Zaterdag 19 juli:
Om 09.30u had ik afgesproken bij Hen en Gerard voor de bekende kop koffie met broodje vooraf. Ron een vriend van hun, was er ook al. Rond 10u zijn we in de auto gestapt. Het weer viel me nog mee, maar dat werd onderweg wel anders. De lucht is grijs en het regent. Toch kwam er soms heel voorzichtig een zonnestraal door de wolken, er zaten dus hoopvolle momentjes bij dat de zon toch nog wel door zou komen. Uiteindelijk wensen we dat allemaal, dat maakt en buiten feest nu eenmaal leuker.
Om 11u namen we de afslag en wilden we parkeren op de voor ons vaste stek, op het industrie terrein. Wat schetst onze verbazing, er staan 3 mannen en een weg versperring om auto’s tegen te houden. Hmm, dat is nou minder. We staan hier al jaren, en het bevalt ons goed. Het is even een stukje lopen maar je komt ook zo weg. Henneke reed en is met een stalen kop er gewoon langs gereden, ze deden een stap opzij en lieten ons erdoor. Volgens mij voor ze het door hadden. Ik denk dat ze dachten dat we wel het raampje open gingen doen om wat te zeggen maar nee, Henneke keek niet op of om en wij parkeerden onze auto gewoon op ons stekkie. Wel vonden we het lullig om vervolgens langs die mannen te lopen dus hebben even wat bosjes doorkruist, tussen de prikkelplanten door en zo stonden we op het kruispunt op de brug. Van daaruit hebben we de wandeling ingezet. Het miezerde en soms leek het minder te worden en soms juist wat meer. Toch maar vast de poncho’s aan voor we al nat binnen komen.
Bij de ingang konden we zo doorlopen. Er was controle voor de kaartjes en daarna fouilleren. Het verbaasde mij dat er geen aparte tas controle was. Dit moesten de mensen aan het einde van de hekken zelf doen met als gevolg, vrijwel geen tas controle. Hij keek erin en zei; uhhh, daar zit wel veel in (tsja, schoenen, broek, trui, jas, sokken) dus hij keek vluchtig en wenste me veel plezier.
Het begon nu echt harder te regenen, beetje jammer om zo binnen te komen. We zijn direct naar de kluisjes bij de andere ingang gewandeld want die ligt het meest bij Lakeside en dat is toch grotendeels plaats van bestemming. Mocht ik dan toch eens bij mijn locker willen, wat in praktijk nooit gebeurd, kan ik er zo heen.
Hier weer de roze witte lockerboxen. Deze hebben een andere naam volgens mij. De geel witte zijn de lockerboxen en de roze witte heten ????? Of zijn ze van dezelfde leverancier? Maar ook hier 11,- euro dus wederom erg praktisch gedaan voor zowel ons als medewerker, not.
Ondanks de regen wat weer een miezer buitje is geworden, zijn we met poncho aan het terrein gaan verkennen. Het zag er weer prachtig uit, ik kan niet anders zeggen. Met Dancevalley vers in mijn geheugen zie ik gelijk waarom dit mij persoonlijk meer aan spreekt. De lokatie maar vooral ook de witte tenten en overkappingen maken het voor mij net even meer sfeervol. Ook de ondergrond is prima. Op heel weinig plekken een beetje modder maar niet te vergelijken net de staat van het DV terrein. Ook omdat dit aan het water ligt, dus het water zakt sneller weg en wordt afgevloeid naar het meer zelf.
Je zag op de plekken waar overkappingen waren de mensen staan. Het was nog redelijk rustig dus ieder kon zijn droge plek wel bemachtigen. Het viel me op dat er inderdaad zoals vooraf gemeld meer terrein vrij gemaakt is. Dat zag je direct al bij de ingang. Ze hebben dit keer de parkeerplaats ervoor erbij betrokken. Hier staan vooral eettentjes, een earproof tent en er wordt ook muziek gedraaid. Tevens hebben ze dit pad als sluiproute gebruikt achter de Royal Dutch langs.
De wc’s hebben ze ook anders gedaan, na deze dag zal men vast gaan evalueren of dat een goede keuze is geweest. Nu stonden er op sommige plekken rijen wc’s langs de paden. Je kon er dus zo gratis gebruik van maken zonder een in- en uit gang, wat vaak voor verstoppingen zorgt. Wel is het zo dat zeker die bakken voor mannen, op den duur de aanvoer niet af kan voeren met als gevolg dat er een odeur komt te hangen en het hier en daar verdacht nat is rondom de wc’s. Dat ligt dan wel direct op het feestterrein en dat is weer een minpunt van deze opstelling. Maar het idee dat ze altijd blijven zoeken naar net even meer ruimte, bevalt me wel.
Dat zag je ook bij de stages. Ze hebben meer op het water gebouwd. De main is bijv. een kwartslag gedraaid en ligt echt op het water met ervoor verhogingen waar je op kon dansen. Ze hadden hier ook zo’n ronde overdekking die aan een kraan hangt tegenover de stage hangen zodat je ook daar deels droog kon staan. Hier zijn we eigenlijk direct gaan staan. Warren Fellow draaide op dat moment back2back met Darko Esser. Je zag dat er al wat mensen, incl. ikzelf, voorzichtige danspasjes neer legden. Het was er nog niet zo druk en eenieder moet even inkomen. Uiteraard zagen we hier ook direct wat bekenden. Altijd gezellig. En ja hoor, toen kwamen de eerste zonnestralen door de wolken en iedereen begon te juichen, al was het van korte duur. Terwijl men nog juichden verdween de zon alweer achter een wolk. Toch was het droog en dat voelde goed. Dat had ik al bijna niet verwacht door al die slechte vooruitzichten. Ik had me op een grauwe grijze dag ingesteld.
Om 13u gingen er al wat naar Lakeside voor o.a. Eelke Klein maar ik wilde graag even een stukje Claude von Stroke horen. Eelke horen we wel vaker (sorry Eelke) en juist op een festival is het ook leuk om wat mee te pikken van dj’s die je niet zo goed kent. Hij begon om 13.45u en ik heb ‘m 15 minuutjes gehoord. Klonk niet verkeerd maar toch soms net even teveel geluidjes waardoor het me niet echt kon boeien. Op naar Lakeside waar we dan toch nog even een stukje eelke mee kunnen pikken.
Zo kwamen we langs alle stages. Naast de main; rico’s village. Dat was zijn vertrouwde ouderwets uitziende bus met daarachter een gedeelte waar je op kon dansen, boven het water. Daar schuin tegenover Novalectra. Ik vond dat erg leuk bedacht. Het was een bots auto kermis atractie waar nu een dj stond te draaien en je op het gedeelte waar je normaal met een botsauto rijdt, was de dansvloer. Past ook wel bij de naam nocalectra. Daar achter lag de grote techno tent van Dave Clark met wat eettentjes en barren en er via die kant kon je de sluiproute pakken die je over het voorterrein (voormalig parkeerplaats) naar de future funk leidt.. Naast Rico’s Village een grote ronde tent die deels open en deels dicht is. De dj staat ook hier op het water met zijn gezicht naar het terrein. Het zag er mooi uit. Ze hebben als aankleding de bloemen gebruikt die ik zo leuk vond bij Dancevalley. Grote met zachte kleuren en deze hingen op diverse plekken aan de tent. Vervolgens kwam je langs Future Funk. De enige stage waar echt geen overkapping is. Misschien is het moeilijk te realiseren op die plek omdat je alle ruimte nodig hebt voor de altijd druk bezochte Future Funk. Wel jammer want als het gaat regenen zullen ze de lakeside invluchten en dat hebben we liever niet. Maar voorlopig is het droog. De stage was net even anders als vorig jaar opgebouwd. Nog meer op het water waardoor het hele terrein ervoor benut kon worden voor de party animals. Tegenover dit podium de barren en wat eettentjes. Ook was er een sluiproute achter Future Funk langs gemaakt en dat werkte wel denk ik want ik heb feitelijk niet veel meer gelopen. Wat ik ook niet eerder gezien had, maar misschien heb ik niet opgelet was dat er nu op een paar plekken tribunes gebouwd waren waar je op kon zitten. Niet direct voor een podium maar tussen de stages in. Wel beter voor als je je beentjes even rust wil geven. Verder de bekende Red Bull tentjes, de cocktailbarretjes, prosecco barretjes, ijskarren, massage punten en diverse kraampjes met brillen enz.
Ik heb de gigolo tent niet opgezocht en heb er nadat ik eenmaal op plaats van bestemming was, niet meer aan gedacht die op te zoeken. Ook geldt dat voor Minus dat zich bij de strandtent afspeelde. Zover ben ik niet meer gekomen toen ik eenmaal in de lakeside stond. Voor mij hield het terrein daar op. Hier belandde ik even na 14u en Eelke stond heerlijk te draaien. Er werd al behoorlijk gedanst. Hier kwam ik toch wel de meeste GC’ers tegen, ik had ook niet anders verwacht.
Ook hier was de dj booth 180 graden gedraaid en stond de hij nu boven het water met stellages om op de dansen ernaast en ervoor waardoor het strandgedeelte ook benut werd. Vanaf de bovenkant van de dj booth, stroomde een soort van waterval naar beneden, ik vond dat erg leuk gedaan. Dat verdween in roosters die voor de booth lagen. Je had er geen last van alleen op de duur zetten ze het uit en dan merk je wel dat het eigenlijk best veel kabaal maakt. Nu stonden wij op dat moment ook recht voor de dj dus zaten er bovenop waardoor het misschien zo op viel. Rechts en links van de dj, kon je iets lager op een vierkante houten ondergrond dansen en daarnaast stond je met je voetjes in het zand. Het was een ronde tent die grotendeels open was, net als bij Royal Ducth. Dat heeft zijn voors en na’s. Als het echt slecht weer wordt is het maar weinig schuilen want met een beetje wind, komt er nog een hoop onder de overkapping terecht. Maar bij zon kon je ernaast staan en dan had je het gevoel dat je toch bij die stage stond. En gezien het rookverbod in tenten is het wel een pluspunt. Dit kunnen ze toch geen tent noemen dus ik neem aan dat er gerookt mag worden. Ik heb hier overigens ook geen niet roken borden gezien. Misschien wel bij de techotent maar ik heb daar niet op gelet. Wel hoorde ik ’s-middags dat men echt voor de tent stond te roken en iedereen in het begin dus echt naar buiten ging.
En ja hoor, er kwamen zonnestralen door de wolken en deze hielden al langer aan. Ik heb heerlijk met mijn hoofd in de zon en kaplaarsjes in het zand staan dansen. Dit voelde goed, het weer valt me tot nu toe nog alles mee. Maar dansen in het zand is zwaar dus na een tijdje ben ik een plekje gaan opzoeken links voor bij de dj, op de iets lager liggende verhoging, voor de boxen. Het stond hard maar ik had al vrij snel mijn oordoppen in gedaan dus nergens last van. Er verzamelden steeds meer bekende progressive liefhebbers om me heen en voor we het wisten was dat gedeelte ons terrein geworden. Ik heb hier echt heerlijk gestaan. Na Eelke nam Behrouz het over en dat deed hij verdienstelijk. Ik heb echt alleen maar genoten van de muziek in de Lakeside. Natuurlijk komt er wel eens een plaat voorbij die je minder ligt maar in zijn geheel, helemaal top. De trein ging door en door en ik heb geen moment over een noodstop nagedacht. Na Behrouz nam Patch Park het over en vooraf had ik het nog met Lijn over, hebben wij die eerder gehoord? Schetst onze verbazing dat wij Perry O Neill achter de knoppen zien staan. Blijkt hij dus Patch Park. Ik denk dat ik even iets gemist heb maar dat was dus een verassing voor mij. En Perry kan zeker lekker draaien dus we gingen in 1 moeite door.
En toen gebeurde het, een mega vette bui. Het leek even zo’n tropische bui die ineens uit de hemel recht naar beneden viel waarna de zon even later weer net zo vriendelijk gaat schijnen, alsof er niets gebeurd is. Waar wij stonden, stond je net buiten de ronde overkapping en je begrijpt, op dat moment duikt iedereen daar waar je droog kan staan. Zeker ook van de Future Funk. Maar mijn dag kon tot op dat moment al niet meer stuk, het maakte me niets uit, heb mijn weg werp regenjas aangetrokken en vrolijk verder gedanst. Het waren 2 flinke buien vlak achter elkaar en ik denk dat vrijwel iedereen wel een plekje heeft gevonden waar hij of zij zo goed als droog heeft gestaan Maar daarna kwam het goed en bleef het goed, een blauwe lucht die niet meer weg is gegaan. Geweldig; de zon brak door, je warmde gelijk weer op en het kon niet meer stuk. Een jongen die met zijn iphone de buienradar had opgezocht, zei ook al; het waait links en rechts zo ons terrein voorbij. Op de 1 of andere manier dwingen wij het af met zijn allen. We kunnen weer zeggen wat we willen maar tot op heden gaat elk festival nog redelijk goed als je vergelijkt hoe het doordeweeks nog wel eens is qua weer.
Satoshi stond inmiddels achter de draaitafels en ik vond het verdienstelijk. Wel weer een iets andere stijl maar de bas ging nog wel lekker door. En toen kwam onze held, ik had ‘m al even onder de dj booth zien staan. Het aantrekkelijke hapje Hernan. Als Hernan draait, wil ik toch wel voor de dj booth staan samen met Lijn. Wij vonden het weer een wereld set. Wat kan die man toch draaien. Althans, naar mijn persoonlijke smaak. Ik heb lamme armen van het omhoog houden van mijn handjes, ik heb genoten. We hebben staan juichen en ‘m een dikke duim omhoog gegeven. Hij keek regelmatig naar het publiek en genoot zelf ook voor zover ik kon zien. Wat een platen heeft die man toch. Wel hadden we te maken met 3 stoorzenders. Zoooo, je komt het maar zelden tegen maar wat een irritante gasten. Ze gingen steeds met die waterval spelen waardoor iedereen er omheen nat werd. Na herhaaldelijk verzoek om er mee op te houden, is An naar de beveiliging gelopen. Helaas was die niet te porren om ze een beetje in de gaten te houden. Jammer want het waren van die types waarvan je voelde dat het ook uit de hand kon lopen. Ze waren nl. behoorlijk onderweg, ze maakten de gekste bewegingen met hun kaak en hun ogen stonden ook niet helemaal jovel. Het wekte irritatie bij een hoop mensen die om ze heen stonden. Even was ik bang dat het uit de hand zou lopen maar het is gelukkig goed gegaan. De waterval werd ook uitgezet. Of dat was omdat ze door hadden dat zij ermee aan het klootviolen waren of niet, weet ik niet maar ik was er blij mee. Dat scheelde een stuk. Op een gegeven moment zijn ze weg gegaan, en ik zag een opluchting bij een hoop muziek- en dansliefhebbers. Zo jammer dat je lekker wil genieten en dan van dat soort gasten in de weg hebt lopen.
Na de reis die ik met Hernan heb gemaakt, kwam Remy. Pfff, wat een lekker hapje is dat toch. Hij blijft een zeer prettige verschijning om naar te kijken met zijn pret oogjes. Hij genoot met volle teugen. Ik vond zijn set ook helemaal goed. Het tempo lag wat hoger maar dat is wel fijn zo aan het eind van de avond. We knalden eruit.
Om 22.15u was het tijd om door te lussen voor de eindshow. Rene Amesz had de eer om af te sluiten en was te horen op 3 stages die naast elkaar liggen: Royal Dutch, Future Funk en Lakeside. Het was even omschakelen omdat er een korte pauze was (dit keer niet zo heel lang) en het geluid net even anders klonk. Maar ik vond het niet verkeerd gecombineerd met hetgeen je op het water zag. Er was een podium gemaakt waarop een mega groot scherm te zien was met prachtige visuals en lasers. Voor de hele waterlijn waren sproeiers die het water behoorlijk hoog spoot en die soms diverse kleuren aan namen. Over het water 2 grote doorzichtige ballen met in elke bal een persoon geheel in het wit die over het water rolden naar de waterkant. Het was een mooi geheel, waar je keek stonden mensen vanaf de waterlijn dieper het terrein op. Er was een mc die de boel wat opjutten en zo nu en dan zag je alle handjes de lucht in gaan, voor zover je kon zien op het inmiddels donkere terrein. Hij zette wel een paar lekkere platen op maar mixtechnisch ging het niet helemaal lekker. Maar dat mocht de pret niet drukken. Ik heb een topdag gehad, daar verandert niets meer aan. Wij hebben vanuit de Lakeside naar het tafereel gekeken waardoor je net over alle mensen heen kon kijken. Er werd afgesloten met vuurwerk en dat was een prachtig gezicht. Extrema zat erop, de tijd is weer omgevlogen. Ik verbaas me er altijd weer over. Je zet om 11.30u de wandeling in op het terrein en 12u later wandel je weg. Het idee dat je er 12u rond gehuppeld hebt, besef je amper. Het leken een paar uurtjes.
Voor het eerst ben ik tot zo laat gebleven. Ik wil meestal voor de drukte weg. Op zich weet ik ook wel waarom want hier bleek ook dat je even wat geduld moest hebben om buiten te komen. Bij de uitgang die wij moesten hebben was een kleine versmalling en dat zorgde voor oponthoud. Maar goed, het kon me echt geen bal schelen, schuifelend liepen we in de meute mee. Het gekke is wel, alsof je een klok hebt ingebouwd, de dag zit erop en ik voel ineens een hoop vermoeidheid in mijn benen en heupen. Daar heb ik toch de hele dag geen moment last van gehad maar de muziek stopt en de eerste symptonen komen boven drijven. Sodeknijters, ik heb ook echt alleen maar staan dansen van 14 tot 23u. Op zich niet gek dat je dan iets gaat voelen…haha.
Moe maar voldaan kwamen we bij de auto aan en konden we weer zo weg rijden. Ik heb wel 10x gezegd, wat een dag: het weer is mee gevallen, de muziek was top, het was qua drukte waar wij stonden echt prima te doen, wat was het leuk. We hebben nog even afgesloten bij Hen en Gerard thuis met een kop thee waarna ik voldaan naar huis ben gereden.
Thuis schoot me te binnen dat ik bij de future funk een radio studio heb zien staan van 3fm en heb dat vervolgens aan gezet. Ik dacht; misschien is e rnu nog wat van te horen en wat schetst mijn verbazing; er waren tot 6u vanmorgen sets te horen van Extrema die dag. Zo heb ik nog Laidback luke, Warren Fellow B2B Darko Esser maar ook weer Hernan en Satoshi gehoord (nog wel meer namen maar ik ben even kwijt welke). Zo heb ik thuis nogmaals genoten van de heerlijke muziek die ik heb gehoord op deze prachtige festival dag en wa sik mijn bed niet in te krijgen. Uiteindelijk ben ik om 5u afgehaakt, dus wie er het laatste uurtje draaiden weet ik niet.
Voor mij is en blijft Extrema mijn festival van het jaar en ik kijk alweer uit naar volgend jaar.
Register
. stukje nog van Behrouz gehoord, klonk wel goed. de rest was maar saaie muziek in de lakeside. verders nog Josh Wink, Carl Graig gehoord, was wel aardig. zo'n stage waar dj Hell draaide, waarom moet dat nou weer zo overdreven hoge dj booth zijn, daar heb je als toeschouwer helemaal niks aan.
vette set van Eelke, eigenlijk wil je dat pas op een later tijdstip horen, de sfeer zat er in ieder geval gelijk goed in. Berhouz was oké, maar niet echt overtuigend naar mijn idee. Patch Park was ook wellekker bezig, maar daar heb ik niet alles bewust van meegekregen. Satoshi Tomii en Hernan waren ook echt lekker bezig 
, qua GC-ers alleen Jerry en MKN gesproken. Het terrein was mooi opgebouwd, organisatorisch goed geregeld voor zover ik er iets van mee kreeg als bezoeker. Niet lang wachten om drinken te halen, geen rijen bij de wc's (misschien omdat men daar ook liever niet wilde zijn 
). Nadeel van de eindshow kijken is lang wachten voordat je het parkeerterrein af kan, rond 1 uur waren weer een beetje normaal aan het rijden. Wel leuk om peeps bij auto's te zien chillen en dansen.
Zeiknat waren we dus...Heeft ook wel iets!
