Allereerst nog bedankt voor de gastenplekjes Flo,
Kwamen binnen om 23:10 dus lekker vroeg.
Flowers Greenfield had net zijn eerste track aan elkaar gespint.
Ik geef mijn waardering hoe lekker je de zaal warm draaide.
In het begin muziek op lekker aangenaam niveau met
lekkere moody minimal tracks. Het tempo bier bestellen was een voorbode
op de avond, zin an.
Het nadeel is alleen dat naar alle waarschijnlijkheid de avond op niveau eindigd. De zaal stroomde langzamerhand voller en het niveau qua muziek
werd ook al wat aangescherpt. Als je de tracks nog weet, welke was het die je om 23:45 opzette Flo? Daarna kreeg ik door de overvloed aan alcohol behoefte aan een toiletstop en zin in een sigaret. Wees blij als je geen nicotine junk bent, want dat is tegenwoordig geen pretje.
Ten eerste omdat je als roker een stempel krijgt om je in een rokers hol te mogen begeven wat echt super smerig ruikt en te vol is.
Ten tweede omdat je de behoefte krijgt door alcohol en de muziek om op een bepaalde muziek moment een sigaret op te steken, om de drempel van onzekerheid even weg te roken. Om je eerste danspasjes te zetten
.
Na deze overwinning om het rokershol te verlaten en wederom te beseffen dat je beter kunt stoppen. Naar boven gegaan.
Daar heeft Gel Abril ergens het roer overgenomen. Dit pas ergens zondag te weten kwam om eens alle drie de DJ's op myspace eens onder de loep te nemen.
Gezien alle drie een kale kop hadden en de line up vrijdag nog niet geheel
bekend was wanneer wie, hoe laat ging draaien. En ik toch echt wilde uitzoeken, wie nu eigenlijk Samuel was.
Maar even terugkomend bij Gel Abril, muziekaal zoekende die avond.
Hopeloos omdat altijd te ervaren als toeschouwer cq muziekliefhebber.
Paar goede tracks horen langskomen maar niet in de juiste volgorde, waardoor het in zijn set nergens LOS ging. Hij zocht dus ook geen aansluiting bij Flowers Greenfields set, besef ik me weer. Hopeloos eigenzinnig mannetje op de verkeerde muziekale manier om dan ook zijn set te eindigen met een robin s achtige track. Waardoor samuel l session ook totaal geen aansluiting kon vinden om voor te borduren en wederom door een stilte zijn set moest overnemen. Daarbij het feit dat dat het niveau bier drinken om was gezet in JD puur of in de mix vorm met cola.
Vaak krijg ik deze vorm van anarchie als je maar niet in de stemming komt door een muziekale trein. Beetje naar een alcohol roes zoekende om een euforie stemming te bereiken die toch niet gaat komen. Samuel L sessions produceert naar mijn smaak, donkere diep trippy minimal. Maar als DJ heeft hij dit niveau verre van. Kan aan de samenloop van omstandigheden liggen, door een hopeloze voorganger. Maar hij zette de minimale sfeerloze brei goed voort.
Waarom ik dit niet kan en wil begrijpen is dat als je zo produceert, je minstens zou verwachten dat je dan ook zulke tracks prettig vindt om te draaien. Maar helaas, zo werkt het niet.
Je tevens alleen maar de hopeloze stemming van je voorganger kan overtreffen door de juiste snaar te raken en dit dan gewoonweg verzaakt. Nu dan nog de hoop gevestigd op Shlomi Aber. Geen favo producer van me, maar wel een dj die zijn werk goed doet. Hij draaide lekker opbouwend maar geen euforie. Sowieso wel de beste van de 3, maar geen uitschieter voor mij dan. Om 4 uur was er dan Warren Fellow.
Eigen sound, dj die er hard voor geknokt heeft en dat hoor je meteen.
Alle tracks sloten naadloos aan elkaar en hadden allen het potentie feest in zich. Een sound waarop je niet kan en wil stilstaan, maar dusdanig beneveld door bier, JD, vodka cola om er om 4:30 toch echt de brui aan te geven.
pluspunten van de avond
- heineken bier op de tap
- paard van troje heeft gruwelijk geluid
- wazig buitenlandse sponsor
- oude garde die voor remy kwam, die er niet was en je sentimenteel
herinneringen ophaalt over House zoals House bedoeld was.
Hij toevallig ook op dat feestje in het paard met remy en 16 bits was waar het toen wel echt feest was.
- Nederlands talent, die dj'en als een vak zien en van uit passie de juiste snaar raken.
minpunten
- waarschijnlijk weer te hoog verwachtingspatroon van DJ's die lekker produceren, maar dit niet kunnen weerspiegelen achter de draaitafel.
- dat minimal techno toch echt geen feest muziek is en ik er iedere keer
weer in trap
- je beter geen nicotine junk kunt zijn uitgaand Nederland
- als je ouder wordt, je nog steeds puberaal gedrag kan gaan vertonen
als de stemming er niet in zit.
- dat je de hele zaterdag hopeloos brak bent en je als zombie je alcohol beneveling probeert te verwerken
- het mazzo gevoel kan je anno 2009 niet evenaren, doordat alles steeds
maar sterieler moet. Dus draaitafels terug, scratchen mag weer, opleiding genoten bij Sven, Carlijn, Cellie, Carl Cox hoe je publiek uit zijn dak laat gaan door de juiste brei aan platen, tracks, achter elkaar te zetten.
- mijn lijstje must experience DJ weer kan bijstellen met een teleurstelling
- de organisatie moet eisen van de DJ dat hij zijn vak waarmaakt en dit wordt gemeten aan het handjes in de lucht en los niveau van een set
- dat Dj's hun ego aan de kant schuiven en ze er voor betaald worden om te entertainen.... chapeau aan Warren en Flowers die dit wel kunnen
- dat een goede producer nog niet een goede DJ's is en dat goede producers maar lekker in hun studio blijven als ze niet kunnen DJ'en
Ideale line up voor dit feestje
Flowers, Shlomi, Warren, Samuel, Gel, waarin je Gel maar laat voor wat het is en richting huis vertrekt.