Na een behoorlijk aantal uren slaap (was nodig), lunch & diner en voldoende koffie acht ik mijzelf in staat om, onder muzikale begeleiding van de gister aangeschafte Everybody on tour CD 1 van Lee, een incoherente impressie te geven van de feestelijkheden van gisteravond :lol
Na een ruime 10-2 overwinning (en dan liepen wij nog te kloten) tegen de stakkerds van Olympic Wijchen (waarom ga je 2 uur heen en 2 uur terug in de bus zitten voor zo'n wedstrijd
) ben ik naar huis geraced om me om te kleden en vervolgens het gevolg op te halen dat vastbesloten was los te gaan op de klanken van Sander & Lee. De A7 was zo gedaan maar helaas waren Lama en consorten weer met de A10 bezig hetgeen resulteerde in file :(
Om 0.30 uur bij de Panama aangekomen, schrokken de party-broeders uit Hoorn e.o. nogal van de rij. Gelukkig kon iedereen via de gastenlijst (thanx Jerry/GC voor mijn spot) naar binnen en met deze Everybody-drukte was het verschil tussen beide rijen voor de deur eens wel te merken :)
Na het gebruikelijke dringen langs de veiligheidskerels en het wegbrengen van de jassen zijn we meteen room 1 binnengestormd, alwaar Burridge reeds stevig aan het rocken was.
De tent was al vol maar stond nog wel stil ondanks dat Lee al op behoorlijk tempo de pompende beats de zaal instuurde. Vanwege Lee zijn programmering kwam hier maar mondjesmaat verandering in; hij liet het na 2 of 3 rockende tracks te vaak te veel stil vallen, niet met een mindere plaat maar met technische capriolen die door het publiek nauwelijks werden gewaardeerd. De draaikunsten van de vinyl-addict uit Bournemouth, UK (hij draait bijna alleen vinyl) zijn welhaast ongeëvenaard maar het publiek in de Panama kwam vooral om uit zijn dak te gaan en miste vaak de ingenieuze manier waarop Lee de tracks aan elkaar mixte.
Pas op zijn laatste plaat It's killing me (hoog gepitched) ging de Panama echt los.
Daarna was het de beurt aan de man waarvoor het grootste deel van de aanwezigen leek te zijn gekomen: Sander Kleinenberg. Hij ging met volle vaart door waar Burridge was geeindigd en bleef dit doen tot hij en Burridge B2B gingen draaien. Het publiek ging mee in de stroom van pompende bigroom tunes tot voornoemde B2B.
Hierbij draaiden Sander & Lee 2 om 2 (roughly) waarbij Lee weer te vaak het tempo eruit haalde.
Pas het laatste deel/uur van de avond stampten beiden echt door tot het einde.
De Panama ging dan ook helemaal los en natuurlijk kwam bigroom tune numero uno Pryda - Aftermath ook voorbij (ook heel erg snel) en duidelijk was dat dit de muziek was die het overgrote deel van de aanwezigen wilde. Beide heren hebben dan ook veel platen van de Everbody on tour CD's gedraaid. Helaas was de avond zo weer voorbij want natuurlijk gingen om 4:10 de lichten weer aan en het geluid weer uit.
[img]http://forum.groovecollection.nl/album_pic.php?pic_id=209[/img]
Hoogtepunt van de avond was het einde, verzorgd door Sander K. De remix van Massive Attack was waanzinnig en werd gevolgd door een heerlijke remix van Smalltown boy, waarna hij op aangeven van Burridge nog een stukje Cirez D - Knock out deed :dj
Het was dus een erg goede avond maar voor mij niet top want ik was ten eerste sowieso al wat vermoeid hetgeen mijn partymood niet ten goede kwam. Ten tweede werden er wat mij betreft teveel bigroom tunes gedraaid en dan ook nog op een te hoge speed waardoor ik wat diepgang in de sets miste.
Het geluid in de Panama was deze keer dan niet te hard maar wel zuiver imo; tuurlijk is het op sommige plaatsten beter maar er zijn ook zat plaatsen waar het minder is. Ook de beveiliging (op dit board vaak beklaagd) deed het werk naar behoren.
Everybody als organisatie is ook altijd goed verzorgd qua aankleding dus de Panama zag er weer top uit. Het was erg druk en een beetje warm in room 1 maar dat mag ook wel een keer! Ik vond het iig niet heel erg hinderlijk en zo'n volle zaal staat toch een stuk beter dan de opkomst bij Jimmy van M een tijdje terug :)
Het publiek heeft zich goed vermaakt maar duidelijk was dat men vooral kwam voor Kleinenberg en veelal onbekend was met stijl en draaiwijze van Burridge. Dit lijkt op basis van de reviews voor de Everybody on tour CD's hetzelfde met voornoemde CD's waardoor de CD van Kleinenberg veel meer wordt gewaardeerd dan die van Burridge :8o
[url=http://forum.groovecollection.nl/album_cat.php?cat_id=19]Hier staan nog wat foto's maar de inspiratie ontbrak zowel Tim81 als ondergetekende[/url]
Register
Back2Back draaiden de heren erg enthousiast, al maakten ze zich er af en toe wat makkelijk vanaf (beetje minimaal bij vlagen) en ook nu haalde lee geregeld de door Sander opgebouwde climax onderuit... Toch viel Burridge mij (na alle verhalen hier) nog wel mee hoor, dus van mijn kant geen klachten na gisteravond :p
Heel leuk gedaan.
) 2 uitschieters. Verder was de avond zelf niet echt een uitschieter puur door Lee zijn platen maar dit is natuurlijk persoonlijk. Tot slot denk ik dat het b2backen van Sander en Lee, wat me in eerste instantie erg cool leek, toch niet echt een toevoeging was, ik vind hun stijlen te veel van elkaar verschillen om goed samen te gaan...
